„Bo wierzyliśmy w wyrobienie robotnika rembertowskiego…”

Okazuje się, że przed wojną w Rembertowie działała organizacja partyjna Polskiej Partii Socjalistycznej i potrafiła skutecznie przeprowadzić strajk. Według dokumentu działo się to w 1938r. Ulotkę wydrukowano w Warszawie przy ulicy Wareckiej gdzie mieściła się centrala PPS i drukarnia „Robotnika”. Z Okazji 1 maja przypomnijmy czym była Polska Partia Socjalistyczna nie słusznie „wrzucana” do jednego worka z ruchem komunistycznym. (PPS), partia polityczna, założona w 1892 na zjeździe socjalistów w Paryżu przez działaczy II Proletariatu, Zjednoczenia Robotniczego., Związku Robotników Polskich, działała pod zaborem w Królestwie Polskim. Jednocześnie powstał Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich. Przyjęty przez zjazd Szkic programu PPS głosił, że warunkiem realizacji programu na ziemiach polskich jest odzyskanie przez Polskę niepodległości. Do czołowych przywódców PPS należeli Józef Piłsudski, Leon Wasilewski, Feliks Perl, Ignacy Daszyński, Stanisław Wojciechowski. Partia stała się jedną z największych organizacji politycznych obozu niepodległościowego do 1918 r. W roku 1926 poparła czynnie przewrót majowy Marszałka Piłsudskiego a następnie przeszła do opozycji. PPS zbojkotowała wybory parlamentarne 1935 i 1938; skoncentrowała się na rozbudowie podporządkowanych jej organizacji społ., kult. i zawodowych. W programie przyjętym 1937 na kongresie radomskim PPS deklarowała walkę o Polską. Republikę Socjalistyczną., w której nastąpi uspołecznienie wielkiej własności, wprowadzenie gospodarki planowej, a rząd będzie kontrolowany przez społeczeństwo; najważniejszym bieżącym celem PPS było obalenie władzy sanacji. Przed wojną była najliczniejszą i najsilniejszą lewicową siłą w Polsce, której nie wolno identyfikować z komunistami. W 1936 władze PPS odrzuciły koncepcję komunistów jednolitego frontu walki z obozem rządzącym.