Rembertów od zawsze kojarzony jest z wojskiem. Dawna brama wjazdowa do Centrum Wyszkolenia Piechoty z charakterystycznym orłem jest symbolem minionych czasów. O historii CWP napisał p. Krzysztof Kozicki:
"W 1931 r. na mocy rozkazu Departamentu Piechoty MSWojsk. (L. dz. 5200/tjn. Org./ 30), z połączenia Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia z Komendą Placu Obozu Ćwiczebnego Rembertów, Administracją Koszar Rembertów i Centralną Szkołą Strzelniczą (Toruń-Podgórz), powstało Centrum Wyszkolenia Piechoty (CWPiech.).
Centrum Wyszkolenia Piechoty było ośrodkiem wyszkolenia i studiów dla piechoty i broni połączonych oraz ośrodkiem badań i wyszkolenia w zakresie taktyki piechoty. Szkoliło kapitanów i oficerów sztabowych na kursach unifikacyjno-doskonalących. Oficerowie piechoty i kawalerii specjalizowali się w znajomości ciężkiego sprzętu ogniowego piechoty. W CWPiech były prowadzone badania i prace naukowe z taktyki piechoty i broni połączonych, a oficerów przygotowywano do prac badawczych na temat uzbrojenia. Trwały tutaj prace nad regulaminami i instrukcjami piechoty, przy współdziałaniu poszczególnych broni w tworzeniu regulaminów ogólnych i podstawowych.
W CWPiech. odbywały się kursy:
- unifikacyjno-doskonalący dla oficerów sztabowych
- oficerów sztabowych piechoty
- unifikacyjno-doskonalący dla kapitanów, kandydatów na stopień majora
- dowódców batalionów piechoty.
Jako ośrodek specjalizujący się w dziedzinie ciężkiego sprzętu ogniowego piechoty, realizował kursy dla dowódców kompanii karabinów maszynowych i dowódców szwadronów ciężkich karabinów maszynowych oraz inne szkolenia zarządzone przez Ministerstwo Spraw Wojskowych (MSWojsk.).
CWPiech. prowadziło prace naukowo-taktyczne obejmujące wszelkie zagadnienia dotyczące współdziałania broni, a mianowicie użycia piechoty i broni połączonych w ramach związków i grup taktycznych nakazane przez MSWojsk. lub Sztab Główny. Obejmowały one studium regulaminów i literatury wojsk obcych (przede wszystkim państw ościennych), studia historyczne w kierunku współdziałania broni oparte na opracowaniach polskich i obcych, mające na celu wysnucie wniosków z doświadczeń I wojny światowej i wojny 1918-1920, przygotowywanie wniosków związanych z doskonaleniem istniejącego i wytwarzaniem nowego sprzętu piechoty oraz opinii na temat sprzętu innych broni używanego w formacjach piechoty.
CWPiech. współdziałało także, przez delegatów Komisji Regulaminowej, w opracowaniu regulaminów i instrukcji piechoty oraz tych regulaminów i instrukcji, w których poruszane były zagadnienia współdziałania z innymi rodzajami broni. Prowadziło też doświadczenia natury taktycznej i technicznej, współpracując z innymi ośrodkami naukowymi i wyszkoleniowymi.
W skład CWPiech. wchodziły:
- Komenda CWPiech. z Kwatermistrzostwem i Kompanią Administracyjną
- kursy organizowane jednorazowo na rozkaz MSWojsk.
- oddziały manewrowe
Komendantowi podlegali bezpośrednio: zastępca komendanta, oficer poligonowy (pomocnik komendanta), adiutant z personelem kancelaryjnym, dyrektor nauk z działem naukowym, kierownik Komisji Doświadczalnej, lekarz Centrum (równocześnie Naczelny Lekarz Garnizonu) z personelem służby zdrowia, kwatermistrz z kwatermistrzostwem i Kompania Administracyjna, jako bezpośredni pomocnicy komendanta, oddziały manewrowe (batalion manewrowy strzelców, dywizjon manewrowy artylerii, pluton manewrowy łączności).
Komendantami CWPiech. byli kolejno: płk Bruno Olbrycht do 1936 r., płk Marian Turkowski 1926-1938, gen. bryg. Bruno Olbrycht 1938-1939; zastępcami komendanta: ppłk dypl. Marian Porwit do 1932 r., ppłk dypl. Kazimierz Burczak 1932-1935, ppłk dypl. Karol Ziemski 1935-1938 , płk Bronisław Duch 1938-1939."
Komentarze opinie