Patron rembertowskiej ulicy miał wczoraj święto.

Ignacy Jan Paderewski urodził się 6 listopada 1860 roku we wsi Kuryłówka na Podolu. W wieku 12 lat rozpoczął naukę w Instytucie Muzycznym noszącym potem nazwę Konserwatorium Warszawskie. W 1888 roku odbył się jego pierwszy duży koncert. Po serii występów w ówczesnej Europie Paderewski odniósł rozgłos i popularność. W 1899 roku ożenił się z Heleną Górską. Pomimo zakupienia dworku w Polsce Paderewscy zamieszkali w Morges, niedaleko Lozanny. Na jego zlecenie w 1908 roku rzeźbiarz Antoni Wiwulski wykonał pomnik upamiętniający zwycięstwo wojsk polskich nad zakonem krzyżackim w bitwie pod Grunwaldem. Posąg został odsłonięty w pięćsetną rocznicę bitwy w 1910 roku w Krakowie w obecności ponad 15 tysięcy osób. Paderewski wygłosił wtedy przemówienie.O wybuchu I wojny światowej dowiedział się podczas przyjęcia z okazji jego imienin. Razem z Henrykiem Sienkiewiczem organizował Komitet Pomocy Polskim Ofiarom Wojny w Vevey oraz Polski Komitet w Londynie. Od roku 1917 zaangażował się w prace Komitetu Narodowego Polskiego, jako jego delegat w USA. Przed każdym ze swoich występów przemawiał na temat postulowanej przez niego niepodległości Polski. W krótkim czasie udało mu się zbliżyć do doradcy prezydenta Wilsona, Edwarda House'a. Później spotkał się z samym prezydentem, któremu w styczniu 1927 roku przekazał memoriał na temat Polski. Być może z tego powodu sprawa niepodległości naszego kraju znalazła się w słynnych 14 punktach Wilsona. Wkrótce powrócił do Polski. 25 grudnia 1918 roku pojawił się w Gdańsku, skąd następnie udał się do Poznania. Jego przemówienie z hotelowego balkonu do tłumu wiwatujących na jego cześć poznaniaków stało się sygnałem do wybuchu powstania wielkopolskiego.16 stycznia 1919 roku został premierem, zatrzymując dla siebie także stanowisko ministra spraw zagranicznych. Reprezentował państwo polskiena konferencji w Paryżu zakończoną podpisaniem traktatu wersalskiego, kończącego I wojnę światową. Powrócił do kraju po rozpoczęciu wojny polsko- bolszewickiej w 1920 roku. Został wysłannikiem rządu polskiego do Ligi Narodów. Z końcem roku 1921 zrezygnował z czynnego udziału w życiu politycznym i wznowił swoje trasy koncertowe w USA. Później zajął się także działalnością charytatywną (w 1932 roku, na występ Paderewskiego w Madison Square Garden przybyła rekordowa liczba widzów - 16 tyś, a dochód z tego koncertu artysta przeznaczył na bezrobotnych amerykańskich muzyków). Po wybuchu II wojny światowej, Paderewski wszedł w skład władz Polski na uchodźstwie. Został przewodniczącym Rady Narodowej w Londynie. Jesienią 1940 roku 80-letni Paderewski powrócił do USA, gdzie owacyjnie witany, wygłosił szereg przemówień radiowych.Ignacy Jan Paderewski zmarł 29 czerwca 1941 w Nowym Jorku. Pochowano go na cmentarzu wojskowym Arlington w Waszyngtonie. W 1992 roku trumnę z jego prochami sprowadzono do Polski, gdzie spoczęła w podziemiach archikatedry św. Jana w Warszawie.