Święty Kościoła i ojciec zjednoczonej Europy

Dzisiaj przypada 38 rocznica wyboru Karola Wojtyły na papieża. Ciekawe czy wszyscy pamiętają Jego poglądy na temat zjednoczenia Europy i organizacji politycznej o nazwie Unia Europejska. Przypominamy fragmenty najbardziej jednoznacznych wypowiedzi świętego Kościoła ,jednocześnie wielkiego męża stanu i europejczyka.

Kościół nie może nigdy pozwolić na nadużywanie go do antyeuropejskiej demagogii oraz podsycania antyeuropejskich nastrojów. Dla zjednoczonej Europy nie ma bowiem alternatywy.

Jan Paweł II, fragment przemówienia do parlamentarzystów austriackich, Rzym, 23 marca 1997 roku.

Poszerzenie Unii Europejskiej, lub lepiej, proces „europeizacji” obszaru całego kontynentu, wiele razy przeze mnie postulowany, stanowi priorytet, do którego należy dążyć odważnie i bez zwłoki, aby dać konkretną odpowiedź na oczekiwania milionów ludzi świadomych łączącej ich wspólnej historii i mających nadzieję na życie w jedności i solidarności. Rodzi to konieczność nowej refleksji nad instytucjonalnymi strukturami Unii Europejskiej i w konsekwencji dostosowania ich do aktualnych wymogów, a jednocześnie potrzebę niezwłocznego ustalenia nowych regulacji, które określiłyby jasno cele europejskiej wspólnoty, kompetencje Unii oraz wartości, na jakich ma ona się opierać.

Jan Paweł II, przemówienie z okazji otwarcia w Rzymie zjazdu „Ku Konstytucji Europejskiej”, zorganizowanego przez Urząd ds. Duszpasterstwa Akademickiego wikariatu rzymskiego we współpracy z komisją Episkopatów Wspólnoty Europejskiej i Federacji Uniwersytetów Katolickich Europy, 20 czerwca 2002 roku.

Polska ma pełne prawo, aby uczestniczyć w ogólnym procesie postępu i rozwoju świata, zwłaszcza Europy. Integracja Polski z Unią Europejską jest od samego początku wspierana przez Stolicę Apostolską. Doświadczenie dziejowe, jakie posiada Naród polski, jego bogactwo duchowe i kulturowe mogą skutecznie przyczynić się do ogólnego dobra całej rodziny ludzkiej, zwłaszcza do umocnienia pokoju i bezpieczeństwa w Europie...

Jan Paweł II, cytat z przemówienia w Parlamencie RP, Warszawa, 11 czerwca 1999 roku.